Za darmo. Kraków, Prądnik Biały - Odświeżono Dzisiaj o 13:48. Wyjątkowy, liliowo-biały kocurek Devon Rex. FPL. 3 300 zł do negocjacji. Gorzów Wielkopolski - 09 listopada 2023. Duży czarno-biały pies Jeśli jednak chcemy cały kadr wypełnić np. W obliczu powyższych problemów można się poczuć nieco zagubionym. Nie budzi wątpliwości, że to jeden z najinteligentniejszych i najbardziej lojalnych czworonogów, który kiedykolwiek chodził po ziemi. Dla kogo ta rasa. Buldog angielski to pies dla konesera – wymagający i nieprzeciętny. Nie jest trudny w wychowaniu, ale potrzebuje konsekwentnego, łagodnego traktowania i odpowiednich warunków do życia. Zazwyczaj wzbudza skrajne emocje – jedni go uwielbiają, dla innych jest dziwnym stworzeniem. Psy te mają dość szeroką klatkę piersiową. Głowa beagle’a jest duża, proporcjonalna do reszty ciała. Oczy sporych rozmiarów, w kolorze orzechowym lub ciemnobrązowym, rozstawione są szeroko. Uszy psa powinny sięgać nosa, którego pożądany kolor to czarny. Idealne uszy beagle’a są zaokrąglone na końcu oraz nisko osadzone. Umaszczenie psa ma związek z dawnym czworonogiem autora komiksu. Charles Schultz dorastając miał pod opieką psa Spike'a, którego umaszczenie było czarno-białe. Snoopy jest beaglem, ale czarno-białym ze względu na dużą inspirację czworonogiem twórcy. Kolejną rzeczą łączącą Snoopy'ego z jego autorem jest imię psa. 5. Biały owczarek szwajcarski. Jakie jeszcze są rasy psów znane z filmów animowanych? Pierwowzorem Pioruna, tytułowego psiego superbohatera kreskówki Disneya, jest biały owczarek szwajcarski. To pies przypominający owczarka niemieckiego, od którego różni się białą sierścią i prostym grzbietem. rqZu. Przez aktualizacja dnia 18:57 Czarne psy - czy umaszczenie psa ma znaczenie? Czarne psy mają tę ogromną „przewagę” nad swoimi jaśniejszymi kolegami, że ich sierść nie szarzeje i nie żółknie. Łapy i podbrzusze czarnego psa nie są zabrudzone i bure po każdym spacerze w czasie deszczu czy wśród topniejącego śniegu. Jeśli pies nie ma problemów zdrowotnych, jego czarna sierść pozostaje lśniąca i piękna właściwie bez specjalnego wysiłku ze strony opiekunów. Oczywiście posiadanie czarnej sierści nie jest wolne od wad. Psy o czarnym umaszczeniu wymagają szczególnej ochrony przed słońcem, ponieważ ze względu na swój kolor są najbardziej narażone na udar cieplny. W czasie słonecznych, gorących dni należy unikać niezacienionych, dużych przestrzeni, nie zmuszać czarnego psa do nadmiernego wysiłku i zadbać o to, by w każdej chwili miał dostęp do świeżej wody. Dla lepszej ochrony pupila warto nabyć specjalistyczny spray do sierści, chroniący czarne psy przed promieniowaniem UV. Dodatkowym atutem tego typu kosmetyków jest fakt, iż zapobiegają one brązowieniu czarnej sierści – co będzie szczególnie istotne w przypadku psów wystawowych. Wiele ras psów o czarnym umaszczeniu postrzega się jako rasy wyjątkowo agresywne. Warto mieć na uwadze, że to nie kolor sierści, a osobowość zwierzęcia oraz jego wychowanie decydują o tym, czy pies będzie wykazywać zachowania agresywne czy też nie. Czarne psy potrafią być wiernymi, oddanymi przyjaciółmi w równym stopniu co psy białe, biszkoptowe czy brązowe! Czarne psy - oto wyjątkowe rasy o czarnym umaszczeniu Czarny labrador retriever © Shutterstock Labrador retriever to jedna z najpopularniejszych ras psów na świecie. To wyjątkowo łagodne, serdeczne i radosne psy, niezwykle przywiązane do swojej rodziny. Nie należy zapominać, że labradory to psy pracujące – do prawidłowego rozwoju potrzebują nie tylko dużej dawki ruchu, ale również codziennego wysiłku umysłowego. Labradory występują w trzech typach umaszczenia: czarnym, żółtym (biszkoptowym) lub wątrobianym (brązowym). Oczy są orzechowe lub brązowe, zaś nos czarny lub ciemnobrązowy. Czarny owczarek niemiecki © Shutterstock Owczarek niemiecki to kolejna niezwykle popularna rasa, choć czarne owczarki niemieckie spotykane są znaczenie rzadziej niż psy tej rasy o podpalanym umaszczeniu. Owczarki niemieckie o czarnym umaszczeniu mogą być nieco większe, a ich futro dłuższe od standardowej odmiany. Te niezwykle wszechstronne i inteligentne psy są wykorzystywane jako psy pracujące w służbach, stróżujące czy psy przewodnicy, sprawdzą się jednak również doskonale w roli towarzyszy rodziny. Opiekun owczarka niemieckiego powinien zapewnić mu codzienną dawkę ruchu, a w zabawach nie powinno zabraknąć ćwiczeń rozwijających spostrzegawczość i umysł czworonoga. Schipperke Shutterstock Nieduży (ok. 30 cm i 4-7 kg), energiczny i radosny pies, który będzie wspaniałym towarzyszem dla rodziny z dziećmi lub dla osób aktywnych. Jest ciekawski, żywiołowy, uwielbia długie spacery i szybko się uczy. Czarne psy rasy schipperke uwielbiają sztuczki i sport, są wprost stworzone do aportowania i agility. Ponieważ rasa ta początkowo chowana była w celu łowienia niszczących plony gryzoni, schipperke mogą wykazywać skłonność do polowań na małe zwierzątka. Z innymi psami dogadują się raczej dobrze, jeśli jednak planujemy wprowadzić psa tej rasy do domu, w którym mieszka królik, świnka morska czy chomik, warto zapoznać zwierzaki ze sobą za młodu – wówczas istnieje duża szansa, że wywodzący się z Belgii czarny pies nie będzie traktować drugiego pupila jak potencjalną ofiarę. Ogromną zaletą rasy schipperke jest jej długowieczność – te czarne pieski rzadko chorują i mogą dożyć nawet 16-18 lat. Sznaucer olbrzym Shutterstock Sznaucer olbrzym to duży czarny pies, będący jedną z najbardziej rozpoznawalnych ras psów czarnych. Pomimo swych słusznych rozmiarów (60-70 cm w kłębie i 35-47 kg) nie jest psem agresywnym, choć – jak wszystkie sznaucery – bywa porywczy. Odpowiednio wychowany, staje się wiernym, radosnym i opiekuńczym pupilem. Nadaje się na czworonożnego przyjaciela rodzin z dziećmi, gdyż zwykle sznaucery olbrzymy wykazują dużą cierpliwość i dobroduszność. Te duże czarne psy długo dojrzewają, nawet kilkuletni osobnik może zachowywać się jak niesforny, rozbrykany i radosny szczeniak. Sznaucer olbrzym doskonale nadaje się do stróżowania, zwłaszcza że już sam jego wygląd budzi respekt. Psy tej rasy są bardzo aktywne i chętne do zabawy, trzeba im zapewnić odpowiednią dawkę ruchu i ćwiczeń umysłowych, by mogły spożytkować swoją energię. Sierść psa trzeba systematycznie rozczesywać (co 2-3 dni), zwracając szczególną uwagę na dłuższą sierść na brodzie, grzywce, podbrzuszu i łapach. Sznaucer wymaga też regularnego trymowania oraz usuwania włosków z wnętrza małżowiny usznej. Psy tej rasy rzadko chorują, są również odporne na wysokie i niskie temperatury. Flat coated retriever ©Shutterstock Pogodny, wesoły i przyjacielsko nastawiony do świata flat coated retriever występuje w barwie czarnej lub brązowej, jednak to właśnie czarne umaszczenie jest dla tej rasy najbardziej typowe. Piękny, majestatyczny pies zachwyca lśniącą sierścią, krótkim i puszystym ogonem oraz wymalowaną na pysku radością. Rasa ta jest bardzo żywiołowa, wymaga dużej uwagi ze strony opiekunów, a ze względu na swą łagodną naturę psy rasy flat coated retriever są doskonałymi towarzyszami dla dzieci. Duży czarny pies o spokojnym, radosnym usposobieniu będzie traktować przyjacielsko nawet obcych, dlatego raczej nie nadaje się na domowego stróża. Psu trzeba zapewnić odpowiednią dawkę ruchu, najlepiej połączonego z wysiłkiem umysłowym. Owczarek chorwacki ©Shutterstock Średniej wielkości, czarny owczarek chorwacki jest energicznym i ruchliwym psem, który chętnie się uczy i ochoczo przystępuje do zaproponowanej przez opiekuna aktywności fizycznej. Cechy charakterystyczne owczarka chorwackiego to lekko pofalowana, gęsta sierść i spiczaste, sterczące uszy, które mogą jednak być załamane na końcach. Na tylnej stronie kończyn i na ogonie sierść jest nieco dłuższa niż na reszcie ciała. Owczarek chorwacki przejawia lojalność i przywiązanie wobec opiekuna, wykazuje się dużą odwagą. Z natury jest nieufny wobec obcych, należy więc zadbać o odpowiednią socjalizację psa za młodu. Usposobienie oraz predyspozycje fizyczne owczarka chorwackiego sprawiają, że pies ten doskonale nadaje się do psich sportów, zwłaszcza do agility. Szwedzki lapphund © Shutterstock Rasa ta początkowo pomagała Lapończykom w wypasie stad reniferów. Dziś szwedzki lapphund doskonale pełni rolę psa do towarzystwa, choć w Polsce brak przedstawicieli tej rasy. Pies ma wygląd typowy dla szpica: szeroko rozstawione, szpiczaste uszka, duże, ciemne oczy, sierść tworząca kryzę wokół szyi. Psy tej rasy są średniej wielkości, ważą nie więcej niż 20 kg. Występują wyłącznie w czarnym umaszczeniu. Szwedzki lapphund to pies odpowiedni dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Sprawdzi się w roli stróża, jednak jest psem z natury dość szczekliwym. Nadaje się do domu z dziećmi, wobec domowników jest cierpliwy i delikatny. Uchodzi za jednego z najzdrowszych psów na świecie, rzadko choruje, a średnia długość życia wynosi od 12 do 14 lat. Terier tybetański ©Shuttertstock Psy tej rasy występują co prawda w jedno-, dwu-, lub trójkolorowym umaszczeniu, ale to właśnie czarne teriery tybetańskie cieszą się największą popularnością. Wynika to zapewne z faktu, iż długi, miękki włos okrywowy trudny jest do utrzymania w czystości u osobników o jasnym umaszczeniu. Terier tybetański to niewielki, włochaty pies o radosnym, żywym usposobieniu. Jest bardzo towarzyski, zawsze chętny do zabawy i skory do nauki – choć bywa uparty. To świetny towarzysz dla rodzin z dziećmi, pod warunkiem, że poświęca mu się odpowiednio dużo uwagi. Źle znosi samotność, nie radzi sobie z surowym wychowaniem – decydując się na takiego psiaka, należy wychowywać go konsekwentnie, ale łagodnie. Przez aktualizacja dnia 18:58 Białe psy są wyjątkowo eleganckie i sprawiające wrażenie czystych. Oczywiście, aby takie pozostały, należy odpowiednio o nie dbać – kąpać, szczotkować i trymować sierść już w pierwszych miesiącach życia, żeby włosy nie pożółkły i aby nie doprowadzić do przebarwień. Pielęgnacja piesków o tym umaszczeniu wymaga nieco więcej cierpliwości i energii niż ich kolorowych pobratymców oraz użycia specjalistycznych preparatów do mycia na mokro lub na sucho. Biały pies – rasy psów dużych W obrębie wielu ras mogą pojawiać się osobniki o białym umaszczeniu – zwykle ze znaczeniami. Jednak istnieją rasy psów, których umaszczenie zawsze jest białe lub kremowe. Niektóre z nich cieszą się coraz większą popularnością. Oto niektóre z dużych ras psów białych, które zyskują coraz większą popularność. Akbash ©Shutterstock Te duże, piękne białe psy pochodzą z Turcji. Zostały wyhodowane jako psy pasterskie. Ich białe futro miało być elementem zaskoczenia dla drapieżnika, który nie mógł wyłowić wzrokiem psa stróżującego spośród stada owiec. Łączą cechy molosów i chartów – są muskularne, wysokie, długonogie, a przy tym bardzo silne. Akbash ma duże poczucie niezależności, jest odważny i chętnie podejmuje przemyślane decyzje. Jest również oddany właścicielowi i nawiązuje z nim silną więź. Zdecydowanie nie nadaje się jednak do życia w mieście. Źle znosi ograniczenie przestrzeni, potrzebuje też ciągłego zajęcia i jest silnie kontrolujący. Psy te są dość trudne w szkoleniu. Jest ono jednak konieczne, ponieważ źle wychowany, sprowokowany akbash może stać się niebezpieczny. Biały owczarek szwajcarski Shutterstock To duży, biały pies podobny do owczarka niemieckiego. Jego sierść jest puszysta i miękka. Dwa razy w roku mocno linieje. Zbyt późne rozpoczęcie lub brak socjalizacji może zaowocować lękliwością. Mimo to biały owczarek szwajcarski jest zwierzęciem mniej pobudliwym niż jego niemiecki kuzyn. Bardzo docenia wszelką aktywność z opiekunem - zarówno zabawę, jak i naukę. Dog argentyński Shutterstock Ten duży, biały pies wyróżnia się sprawnością i wytrzymałością. Dog argentyński jest dobrym obrońcą i stróżem. Bardzo przywiązuje się do właścicieli. Jest samodzielny i uparty, a źle wychowany może stać agresywny wobec ludzi i zwierząt (znajduje się zresztą na liście 11 ras psów uznawanych za niebezpieczne). Wymaga więc konsekwentnego i stanowczego opiekuna, który poradzi sobie ze szkoleniem. Przy odpowiednim podejściu, cierpliwości i konsekwencji można go dobrze wychować. Biały pies – rasy psów małych i średnich Małe pieski do towarzystwa takie jak maltańczyk cieszą się niesłabnącą popularnością w naszym kraju. Choć wymagają szczególnej pielęgnacji, łatwiej utrzymać ich czystość ze względu na rozmiary. Oto jedne z najczęściej spotykanych białych psów ras małych i średnich: Amerykański pies eskimoski Shutterstock To średniej wielkości szpic z długą, puszystą sierścią. Czuły dla rodziny, z którą żyje, wykazuje nieufność wobec obcych. Psy te wymagają od właścicieli dużego zainteresowania, odwdzięczają się za to łagodnym podejściem do domowników. Zaniedbany i opuszczony szybko staje się nerwowy, nadpobudliwy, uparty, a nawet agresywny. Pies eskimoski jest zwierzęciem inteligentnym, skorym do zabawy, aktywnym, o wysokim poczuciu niezależności. Cieszy się dobrym zdrowiem; Coton de Tuléar Shutterstock Małe, białe pieski tej rasy osiągają wzrost 23–28 cm i wagę 4–6 kg. Od XVII w. w domach francuskiej arystokracji były traktowane jako psy do towarzystwa. Wcześniej używano ich do polowań i stróżowania. Mały przedstawiciel rasy ozdobnej pomimo swojego anielskiego wyglądu ma silnym charakter i mocną psychikę. Psy rasy coton de Tuelar chętnie uczą się, są bystre i inteligentne – wyjątkowo przywiązują się do właścicieli i rodziny. Z takim psem można śmiało spróbować swoich sił w sportach, takich jak agility czy obedience. To doskonali towarzysze, szybko adaptują się do życia w mieszkaniu, choć zdarza się, że na początku wspólnej drogi trzeba popracować nad ich hałaśliwą naturą. Najtrudniejsza jednak do okiełznania jest ich okrywa włosowa – wymaga starannej pielęgnacji. Maltańczyk Shutterstock Maltańczyki mają długą, jedwabistą, gładką sierść, która wymaga systematycznej pielęgnacji. Maltańczyki to zwierzęta wrażliwe, delikatne psychicznie i fizycznie. Stosunkowo łatwo je wychować, o ile potraktujemy ich szkolenie poważnie. Nie są bardzo wymagające pod kątem żywienia i cieszą się dobrym zdrowiem oraz długowiecznością. Samojed Shutterstock To „uśmiechnięty pies Północy”. Ten średniej wielkości biały piesek wyjątkowo przyjemny i wesoły pyszczek. Nawiązuje bliską relację z człowiekiem, jednak jego dumna i niezależność potrafią sprawić właścicielom kłopot – zdarza się, że pies zaczyna chodzić własnymi ścieżkami. Samojed natury jest łagodny wobec ludzi i zwierząt, o ile nie doświadczy od nich przykrości. Może żyć w mieście, bywa jednak hałaśliwy i dwa razy do roku mocno linieje; Szpic japoński ©Shutterstock Jest potomkiem europejskiego szpica. Ma gęstą, odstającą sierść z równie gęstym podszerstkiem. Jest hałaśliwy, bywa zaczepny wobec innych psów i nieufny do obcych. Wymaga starannego procesu socjalizacji. Szpic japoński jest czujnym stróżem, łatwo daje się układać, szybko się uczy, a jego pielęgnacja nie jest skomplikowana. Białe psy nie powinny być adoptowane czy kupowane tylko ze względu na pożądany kolor sierści. Psiego domownika należy wybrać, kierując się rasą i jej dominującymi cechami charakteru. Zwierzę nie powinno stać się kłopotem dla swoich właścicieli, dlatego zawsze trzeba rozważyć, czy jesteśmy w stanie zapewnić psu wybranej rasy odpowiednie warunki, aby czuł się bezpiecznie, komfortowo i mógł cieszyć się dobrą kondycją fizyczną. Psy myśliwskie można podzielić na wiele grup biorąc pod uwagę różne czynniki takie jak pochodzenie geograficzne , rodzaj okrywy włosowej, rasy, wielkość itd. Ja postanowiłem pozostać przy pierwotnie wybranej drodze i podzielić je z punktu widzenia charakteru pracy w łowiectwie. PŁOCHACZE To grupa psów która została wyselekcjonowana do wypłaszania zwierzyny z szuwarów, krzaków i innych miejsc gdzie się ukryła a myśliwemu tam trudno ją odnaleźć. Bardzo często psy te doskonale aportują i po dokładnym szkoleniu służą jako psy wszechstronne. Przyjrzyjmy się najbardziej popularnym rasom które zostały zakwalifikowane do grupy płochaczy. Płochacz Niemiecki Wachtelhund – pies średniej wielkości , o mocnej muskulaturze , krótkich silnych łapach i bardzo charakterystycznych oczach które w sztucznym oświetleniu połyskują na czerwono. Kolor szaty jest bardzo różny . Widywałem wachtelhundy brązowe , żółte , białe w brązowe centki , czarne w białe łaty . Sierść jest raczej miękka , bardzo gęsta i bardzo szybko schnąca. Mamy wrażenie wręcz że nie nasiąka wodą. Na stopach pomiędzy silnie obrośniętymi palcami występuje błona pławna pomagająca psu podczas poruszania się w wodzie. W mojej ocenie jest to obecnie najlepsza rasa psów wszechstronnych z jakim obecnie możemy polować. Do jego zalet należą Naturalny aport który po szkoleniu zostaje do końca życia psa Predyspozycje do pracy dolnym wiatrem podczas pracy na tropach zwierzyny grubej Skłonność do pracy w wodzie i szuwarach Utrzymywanie bliskiego kontaktu z myśliwym co w przypadku płochacza jest niezaprzeczalną zaletą Odwaga i pasja do grubego zwierza Skłonność do oszczekiwania Okrywa włosowa która zabezpiecza psa w trudnych warunkach atmosferycznych. Cocker Spaniel angielski - to również przedstawiciel rasy zaliczany do płochaczy. Niemniej jednak w Polsce na obecny moment bardzo trudno jest znaleźć linie polujące czy zdobywające laury na konkursach . Jest to trochę już zapomniana rasa (a szkoda), która ze względu na swoją urodę stała się bardziej domowa . Angielski Springer Spaniel - jest to pies zdecydowanie większy niż cocker spaniel angielski , mniej popularny dzięki czemu osobniki częściej występują w rękach myśliwych. Pies średniej wielkości , o gładkiej , przylegającej sierści która doskonale zabezpiecza przed pracą w trudnych warunkach terenowych . Najczęściej występuje w umaszczeniu czarno – białym z czerwonymi podpaleniami, ale również występują osobniki dwukolorowe. W dobrych rękach przedstawiciele tej bardzo starej rasy doskonale pracują jako psy wszechstronne, z ogromnym zacięciem do drapieżników i zwierzyny grubej. Pracują fenomenalnie dolnym wiatrem a odpowiednio ułożone z powodzeniem pracują jako tropowce. Mają bardzo łagodny charakter w stosunku do ludzi , jednak do innych psów bywają zdecydowane i dominujące. Obcych traktują z rezerwą i raczej nieufnie. Świetnie pływają i aport z wody nie stanowi dla nich jakiegokolwiek problemu. Spaniel Bretoński - pies średniej , zwartej budowy , zdecydowanie najszybciej pracujący z grupy płochaczy. Niezwykle energiczny , przyjazny do ludzi i innych psów. Chętnie pływa , doskonale aportuje i utrzymuje bliski kontakt z przewodnikiem. Jest to również typowo myśliwska rasa którą można śmiało polecić do polowania przede wszystkim na zwierzynę drobną. Jak już wspominałem powyżej do roli płochacza nadają się doskonale inne rasy psów lecz o nich opowiem po niżej przyporządkowując je do grupy która je charakteryzuje. Psy legawe , wyżły Nazwa psy legawe pochodzi od pozycji leżącej jaką przyjmował wyszkolony pies kiedy zwietrzył zwierzynę. W początkowym okresie , kiedy wykorzystywano tego typu psy do polowań głównie na ptactwo , psy legawe tylko odnajdywały i wystawiały , natomiast do pracy po strzale , czyli aportu, używane były inne rasy , na przykład spaniele. W obecnym czasie całą pracę wykonuje jeden pies od którego oczekuje się stójki , czyli najczęściej pies zamiera w bezruchu z podniesioną przednią łapą. W przypadku kiedy zwierzyna zaczyna wyciekać z pod psa , ten energicznie zaczyna tak zwane podciąganie , czyli skraca dystans do uciekającej zwierzyny co chwilę powtarzając stójkę. Do grupy psów legawych zaliczamy klika ras których najbardziej popularne omówię po niżej. Wyżeł niemiecki krótkowłosy -jest to pies zaliczany do psów dużych , raczej o lekkiej budowie. Krótka , przylegająca sierść , długie łapy i ogon , charakterystyczny podcięty brzuch , to cechy obrazujące tego jeszcze niedawno najpopularniejszego psa myśliwskiego w to pies obdarzony fenomenalnym węchem którym posługuje się po mistrzowsku używając w polu górnego i dolnego wiatru. Do zalet tej rasy należą Kolor sukni , podobnie jak u Wahtelchundów oscyluje od białych w czarne łaty , przez osobniki czekoladowe , dereszowate czy wręcz czarne. Ogromna pasja łowiecka Skłonność do twardej stójki łatwość pływania i potrzeba bliskości z przewodnikiem Ciętość do drapieżników Praca również dolnym wiatrem na tropie zwierzyny grubej Seter Irlandzki - pies o lekkiej budowie , szybkich chodach i bardzo charakterystycznej ognisto rudej szacie. Włos długi i miękki na grzbiecie lekko pofalowany. Rasa ta przeznaczona pierwotnie do wystawiania ptactwa w suchym polu , obecnie używana również jako psy aportujące. Psy wymagające starannego ułożenia i zdecydowanego prowadzenia, bardzo samodzielne . Początkującym przewodnikom mogą sprawić spory kłopot , choćby ze względu na to że późno dojrzewają. Pointer - pies duży o mocnej budowie , bardzo krótkiej przylegającej sierści , najczęściej w kolorze białym w czarne lub brązowe łaty. Zdarzają się osobniki jednokolorowe , białe lub czarne. Jest to rasa która przeznaczona jest wybitnie do pracy w suchym polu. Pies o doskonałej stójce , potrafiący pracować w parach , gdzie jeden z psów wystawia a drugi skutecznie sekunduje. Wymagający w hodowli , wrażliwy na warunki atmosferyczne i terenowe , coraz rzadszy w naszych łowiskach. Munsterlander - rasa bardzo stara , o ogromnych tradycjach. Najbardziej wszechstronny z wyżej wymienionych wyżłów. Pies w większości przypadków biały z brązowymi lub czarnymi łatami i znaczeniami , średniej wielkości, raczej lekkiej budowy. Włos miękki , przylegający. Często mylony w płochaczem niemieckim wahtelchundem , jest od niego lżejszy , szybszy w chodach , powinien wykazywać zdecydowaną stójkę. Doskonale sprawdza się jako tropowiec pracując dolnym wiatrem na ciepłych tropach zwierzyny grubej. Doskonale pływa , ma skłonności do oszczekiwania , po dokładnym szkoleniu aportuje z wody i lądu. Jest to również pies który dość późno dojrzewa , dlatego może sprawić sporo kłopotów początkującym hodowcom. Grupa wyżłów jest jedną z najliczniejszych jeśli chodzi o rodzaje szaty i pochodzenie z punktu widzenia początków hodowli . Po niżej zestawienie większości jej przedstawicieli Wyżeł niemiecki krótkowłosy Wyżeł niemiecki szorstkowłosy Wyżeł niemiecki długowłosy Wyżeł czeski Fousek Wyżeł węgierski krótkowłosy Wyżeł węgierski szorstkowłosy Wyżeł weimarski Seter irlandzki Seter angielski Seter szkocki Pointer Mały munsterlander Duży munsterlander Aportery Do tej grupy zaliczył bym przede wszystkim labradory. Oczywiście od razu należy nadmienić iż każdy pies myśliwski powinien posiąść umiejętność aportowania i może pracować jako aporter. Golden Retriever - Pies duży o mocnej budowie , barwy biszkoptowej żółtej lub białej. Bardzo łagodne usposobienie , wpływ amerykańskich reklam i nastawienie tego psa na ludzi spowodował iż bardzo często jest to pies rodzinny i domowy. Po odpowiednim szkoleniu doskonale aportuje z wody i lądu. Labrador Retriever - podobnie jak odmiana biszkoptowa , tak i czarny labrador jest doskonałym aporterem. Do jego zalet należy zaliczyć potrzebę bardzo bliskiego kontaktu z człowiekiem co skutkuje tym iż nawet poczatkujący hodowcy mogą z nim polować. Jest bardzo odporny na warunki atmosferyczne , doskonale pływa nie zrażając się zimną wodą . Polecany jako pierwszy pies myśliwski dla kolegów nie mających doświadczenia kynologicznego. Psy gończe i dzikarze Do tej grupy psów zaliczamy psy których zadaniem jest odnalezienie i oszczekiwanie zwierzyny grubej , głównie dzików. Z założenia nie powinny być to psy zbyt duże i mało zwrotne. Także nadmierna agresja powinna dyskwalifikować osobniki z tej grupy. Zadaniem dzikarza jest oszczekiwanie , a nie atakowanie zwierzyny. W tej grupie mamy również dwóch przedstawicieli polskich ras. Gończy Polski - pies średniej wielkości , dobrze zbudowany , o krótkiej przylegającej sierści w kolorze czarnym , czerwonymi podpaleniami na łapach , kufie i ogonie. Zdarzają się również linie brązowe. Jest to stara rasa , dzięki staraniom grupki hodowców przywrócona polskim myśliwym. Obdarzona ogromną pasją do grubego zwierza, świetnie sprawdza się jako dzikarz i tropowiec. Ogar Polski – rasa pierwotnie wykorzystywana do polowań na zające i sarny , obecnie psy te pracują jako dzikarze i tropowce. Psy te charakteryzuje bardzo głośny i dźwięczny gon , wytrzymałość i wytrwałość w pracy. Pies raczej durzy , o maści kawowej z ciemnym siodłem na grzbiecie . Sierść dość krótka przylegająca. Gończy słowacki Kopov – pies mniejszy od gończego polskiego , o wyraźnie lżejszej budowie. Cechą charakterystyczną tej rasy jest bliższy dystans na którym pracuje. Świetnie się sprawdza w polowaniach zbiorowych , pracując w pędzeniach jako dzikarz. Doskonała orientacja w terenie , współpraca z innymi psami i przewodnikiem , wszechstronność i brak jakichkolwiek trudności w hodowli powodują że jest to rasa predysponowana do polowań leśnych. Foxterier szorstkowłosy – pies raczej mały , krępej budowy , sylwetka kwadratowa w obrysie geometrycznym. Sierść zwarta , sztywna i kędzierzawa w kolorze od białego w czarne i czekoladowe łaty . Cała grupa terierów to psy niezwykle inteligentne, zadziorne, samodzielne i raczej nie tolerujące psiego towarzystwa. Wymagające kompleksowego szkolenia i odpowiedniego prowadzenia. Norowce Do tej grupy psów zaliczać będziemy przede wszystkim teriery i jamniki. Zadaniem norowca jest wypłoszenie lisa lub innego drapieżnika z nory lub stogów słomy. Do takiej pracy predysponowane będą najmniejsze psy o szorstkiej sierści obdarzone pasją do pracy z drapieżnikiem . Terier niemiecki Jagdterier – pies raczej mały , o gęstej i ostrej okrywie włosowej w kolorze czarnym z brązowym podpaleniem na łapach i kufie . Występują również linie brązowe. Pies o bardzo dużej pasji , pozbawiony lęku i zdecydowany. Potrafiący pracować w najbardziej ekstremalnych warunkach terenowych , wymagający pełnego wyszkolenia i dużej praktyki. Jamnik szorstkowłosy - jeden z najmniejszych psów myśliwskich wykorzystywany głównie jako norowiec. Do tego rodzaju polowania wybieramy osobniki najmniejsze o jak największej pasji . Okrywa włosowa musi być gęsta i szorstka, kufa również zarośnięta z charakterystycznymi brwiami osłaniającymi oczy. Jamniki od bardzo wielu lat były wykorzystywane do tego typu polowań więc do pracy w norach wymagają przede wszystkim praktyki. Posokowce i tropowce Ostania grupa psów których zadaniem jest odnalezienie zwierzyny grubej po strzale. Posokowce zaczęły być wykorzystywane wraz z rozwojem broni palnej , kiedy to zauważono iż odnalezienie rannej zwierzyny nie jest rzeczą prostą pomimo coraz doskonalszej broni. Główną cechą posokowców to umiejętność pracy na zimnych tropach rannej zwierzyny , oraz trzymanie się tropu w przypadku krzyżowania się tropów ciepłych z tropem zimnym na którym pracuje pies. Natomiast tropowce pracują na tropach ciepłych kilkugodzinnych. Do grupy tropowców nadają się praktycznie wszystkie rasy psów myśliwskich , lecz ich skuteczność jest uzależniona od indywidualnych predyspozycji osobniczych i właściwego szkolenia. Posokowiec bawarski - pies średnie wielkości , raczej lekkiej budowy o bardzo krótkiej przylegającej sierści w kolorze czerwień jelenia. Występują osobniki o czarnej masce która jest klasyczna dla tej rasy. Długie zwisające uszy , niezbyt rozwinięte fafle i grające pod skórą mięśnie dopełniają widoku tego pięknego psa. Rasa ta od początku była wykorzystywana do poszukiwania postrzałków lecz przez swoją wyjątkową urodę jest w Polsce wiele linii które niestety stały się kanapowcami. Dlatego też należy przyłożyć szczególna wagę do wyboru hodowli podczas zakupu szczeniaka. Posokowiec hanowerski - jest to pies zdecydowanie większy od swojego bawarskiego kuzyna, o bardzo ciężkiej budowie. Raczej powolny i dokładny w pracy , niezwykle łagodny do ludzi , wręcz pozbawiony agresji. Sierść krótka , przylegająca , umaszczenie od piaskowego żółtego do bardzo ciemnego czekoladowego. Występują również osobniki pręgowane. Ze względu na swoje gabaryty predysponowany raczej na niziny , otwarte wysokie bory gdzie nie będzie miał problemów z warunkami terenowymi. Raczej rzadki w Polsce , późno dojrzewający i wymagający od przewodnika dużej wiedzy kynologicznej. Źródło: Jarosław Pełka - myśliwy od 1992 roku, kynolog. Zajmuje sie szkoleniem psów myśliwskich, jest członkiem Komisji Kynologicznej przy Zarządzie Okręgowym PZŁ w Częstochowie. Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 68 ogłoszeń Znaleziono 68 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! Wyjątkowej urody Shih Tzu czarno białe płaszczowe, gen czekoladowy. Psy rasowe » Shih tzu 2 400 zł Kietlin Kolonia wczoraj 20:11 Border collie szczenięta czarno-białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 1 500 zł Do negocjacji Golina wczoraj 17:36 Jagoda - słodkie, śliczne, biało-czarne psie dziecko. Psy » Psy do adopcji Za darmo Ustanówek wczoraj 17:09 RUFFI Shih Tzu biało czarny do odbioru Psy rasowe » Shih tzu 1 600 zł Rudniki wczoraj 16:57 Shih-tzu Rico czarny z białym odbiór juz możliwy Psy rasowe » Shih tzu 1 800 zł Rudniki wczoraj 16:40 Cavalier King Charles Spaniel Psy rasowe » Cavalier king charles spaniel 1 500 zł Skarszewy wczoraj 16:16 Border Collie Blue merle, czekoladowo białe, czarno białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 2 900 zł Góra wczoraj 15:57 Chin japoński biało-czarna suczka ZKwP FCI Psy rasowe » Pozostałe rasy 3 500 zł Warszawa, Wesoła wczoraj 14:12 Szczeniaki Shih Tzu biało-czarne Psy rasowe » Shih tzu 1 100 zł Góra wczoraj 12:51 Berneński pies pasterski Zkwp (FCI) Szczeniaki do odbioru Psy rasowe » Berneński pies pasterski 4 000 zł Do negocjacji Rzyki 25 lip Piesek czarno-biały kundelek Psy » Psy do adopcji Za darmo Kościan 25 lip szpic miniaturowy , pomeranian , piesek, czarny z białymi znaczeniami Psy rasowe » Szpic miniaturowy 5 000 zł Bełchatów 25 lip Pies Border Collie czarno biały. Psy rasowe » Pozostałe rasy 100 zł Do negocjacji Bobowa 24 lip Mu- niewielka biało-czarna sunia szuka domu Psy » Psy do adopcji Za darmo Małe Boże 24 lip Zwykły czarny pies błaga o domek! Psy » Psy do adopcji Za darmo Kraków, Prądnik Biały 23 lip Przesliczny piesek Shih-Tzu Grand czarno-biały Psy rasowe » Shih tzu 1 800 zł Do negocjacji Katowice, Bogucice 23 lip Piesek Border-Collie biało-czarny Psy rasowe » Pozostałe rasy 1 200 zł Olsztyn 23 lip Border collie badania 2 pieski czarno białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 3 500 zł Do negocjacji Tczew 23 lip Owczarek Niemiecki Czarny Psy rasowe » Owczarek 1 000 zł Biała Podlaska 23 lip Sunie border collie czarno białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 3 000 zł Myszków 22 lip Piękna biało- czarna sunia już tyle lat czeka, może właśnie na Ciebie? Psy » Psy do adopcji Za darmo Poznań, Chartowo 22 lip Buldog francuski biało czarny piesek Psy rasowe » Buldog 900 zł Brzeg 22 lip Border Collie FCI szczenięta czarno - białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 4 000 zł Szamotuły 22 lip Śliczna suczka czarna z białymi dodatkami po mamie około 12 kg Psy » Psy do adopcji Za darmo Katowice, Bogucice 21 lip Pomeranian czarny, biały, kremowo sobolowy, biało czarny Psy rasowe » Szpic miniaturowy 5 900 zł Do negocjacji Orzech 21 lip Border collie szczeniaki czarno-białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 1 500 zł Strzałkowo 21 lip ŻAKLIN mała czarno-biała psinka dużo przeszła złego Psy » Psy do adopcji Za darmo Warszawa, Bemowo 21 lip Rodowodowy czarno-biały piesek w typie mini Psy rasowe » Shih tzu 1 850 zł Do negocjacji Śliwice 20 lip Shih tzu czarno białe gotowe do odbioru. Psy rasowe » Shih tzu 1 700 zł Wągrowiec 20 lip Owczarek Szwajcarski Biały Psy rasowe » Owczarek 2 200 zł Grabina 20 lip 1,5 roku, CZARNA, łagodna, kochana sunia do adopcji Psy » Psy do adopcji Za darmo Bielsko-Biała 19 lip śliczna bardzo mała Biało-czarna dziewczynka Psy rasowe » Chihuahua 3 000 zł Osiek 19 lip Border Collie - piękne szczenięta czarno - białe Psy rasowe » Pozostałe rasy 3 000 zł Bydgoszcz 18 lip Sznaucer miniaturowy suka czarny suczka piesek biały miniatura Psy rasowe » Sznaucer 1 000 zł Do negocjacji Brzeziny 18 lip Shih-tzu czarno biały chłopak Psy rasowe » Shih tzu 1 600 zł Gorzów Wielkopolski 18 lip szczeniaki tricolor i biało-czarne Psy rasowe » Shih tzu 2 000 zł Bielsko-Biała 18 lip Piękna czarno biała, aktywna, wesoła i kochana suka husky szuka domu Psy » Psy do adopcji Za darmo Zawiercie, Centrum 17 lip Border Collie czarno-biale szczeniaki do rezerwacji Psy rasowe » Pozostałe rasy 1 500 zł Alwernia 17 lip Owczarek Niemiecki Czarny Psy rasowe » Owczarek 1 000 zł Biała Podlaska 16 lip Border collie umaszczenie Każda rasa psa charakteryzuje się nieco innym wyglądem. Różni je masa, wysokość w kłębie, długość łap, szerokość pyska, ułożenie uszu, a także – umaszczenie. Jest to zazwyczaj efekt niezwykle długotrwałych działań podejmowanych przed hodowców, ich skrupulatnego śledzenia występowania określonych wzorców i łączenia psów w pary pod tym kątem. Czym jest umaszczenie u psa?Jakie zastosowanie miało umaszczenie psa?Od czego zależy umaszczenie psa?Jak powstaje umaszczenie psów?Dopuszczone do wystaw umaszczenia psówUmaszczenie wilczasteUmaszczenie śniadeUmaszczenie rudeUmaszczenie jednoliteUmaszczenie podpalaneUmaszczenie dziczeUmaszczenie białeUmaszczenie różne w każdym fragmencie ciałaRasa border collie – krótka charakterystykaOdmiany barwne border collieCzym charakteryzuje się umaszczenie czarno-białe psów border collie?Umaszczenie czarno-białe z podpaleniami u borderaKolor niebieski marmurkowy u border collieNiebieski marmurkowy podpalany borderCzekoladowy (brązowo-biały) border collieCzekoladowy trójkolorowy borderBorder czekoladowy marmurkowyBorder collie czekoladowy marmurkowy (podpalany)Czerwony trójkolorowyNiebiesko-biały borderNiebiesko-biały podpalanyRudo-białyJasnoszary marmurkowy border collieJasnoszary marmurkowy podpalanyUmaszczenie liliowo-białeLiliowo-biały podpalanyBorder collie liliowy marmurkowyLiliowy marmurkowy z podpaleniamiSablowo-biały border collieKolory Border Collie Czym jest umaszczenie u psa? Czym jest umaszczenie u psa? Umaszczenie to nic innego jak preferowany wygląd jego okrywy włosowej. Każda rasa charakteryzuje się określonym wyglądem pod względem wersji kolorystycznej, akceptowalne przez sędziów krajowych i międzynarodowych konkursów. Dopuszczalne są pewne odchylenia od określonych norm, jednak są one jasno opisane w charakterystykach poszczególnych psich ras. Nieprawidłowe wybarwienie może być przyczyną dyskwalifikacji z konkursu. Choć obecnie umaszczenie psa jest powiązane głównie z preferencjami hodowców i kierowane w tę stronę, nie zawsze tak było. Na tę chwilę większość par psów dopasowuje się do siebie tak, by uzyskiwać jak najbardziej estetyczne rozwiązania kolorystyczne, jednak nie zawsze tak było. Jakie zastosowanie miało umaszczenie psa? Jak wspomniano wyżej, obecnie to, jakim kolorem charakteryzuje się pies, jest kwestią raczej estetyczną. Jednak niegdyś pary psów do rozmnażania dobierało się tak, by uzyskać jak najbardziej użyteczne ubarwienie. Dotyczyło to głownie psów ras pracujących – i było powiązane właśnie z ich zadaniami, które wykonywały w trakcie swojej pracy. Jednym z lepszych przykładów jest umaszczenie psów ras pasterskich (na przykład podhalańskiego psa pasterskiego), które są białe. Ich ubarwienie wynikało z niczego innego jak potrzeby odróżnienia ich od wilków. W stadzie owiec pies o innym kolorze mógłby się pastuchowi skojarzyć z atakującym wilkiem, co mogłoby skończyć się nawet śmiercią czworonożnego opiekuna owiec. Dlatego też, dla odróżnienia, te duże psy wspierające pastuchów są wybarwione na biało. Od czego zależy umaszczenie psa? Od czego zależy umaszczenie psa? Mianem umaszczenia psa, jak wspomniano wyżej, określa się jego wybarwienie, uzależnione od kwestii genetycznych. To rodzice, dziadkowie i jeszcze dawniejsi przodkowie naszych pupili odpowiadają za to, jak wyglądają wszystkie rasy psów obecnie. Co istotne, międzynarodowe federacje kynologiczne stworzyły szereg zapisów, zgodnie z którymi określone rasy psów powinny charakteryzować się wskazanym kolorem. Ma to na celu nie tylko ujednolicenie wyglądu poszczególnych ras (choć, oczywiście, to również jest niezwykle istotne), ale także zapewnienie czworonogom bezpieczeństwa. Istnieje bowiem uzasadnione ryzyko, że dowolność w tworzeniu nowych umaszczeń psów mogłaby sprawić, że hodowcy poczuliby pokusę tworzenia zupełnie nowych wersji kolorystycznych swych czworonogów. To jest nie tylko niewskazane ze względu na ryzyko odejścia od wzorców, ale również przez wzgląd na zdrowie zwierzaków. Już w przeszłości nadgorliwi hodowcy łączyli rozmaite anomalie kolorystyczne wśród psów, sprawdzając, czy uda im się uzyskać jeszcze inne wybarwienie i skazywali czworonogi na cierpienie. Bardzo często okazywało się bowiem, że przedstawiciele określonego umaszczenia umierają szybciej bądź są predestynowani do rozmaitych chorób. Kolor psiego umaszczenia jest uzależniony od rodzaju zawartego w sierści pigmentu, a także jego ułożenia. Wskazać można na dwa rodzaje tego barwnika: ciemny, czyli eumelaninę oraz jasny, czyli feomelaninę. Ten pierwszy jest odpowiedzialny za wybarwienie sierści w ciemniejszych odcieniach, a drugi – pozwala na uzyskanie zwierzaka o jasnej sierści. Najjaśniejsze psy posiadają najwięcej feomelaniny, ciemne – eumelaniny, a pośrednie – różne mieszanki tych dwóch barwników. Pozyskanie szczenięcia o idealnym ubarwieniu odpowiadającym wzorcowi rasy wymaga starannego dobrania rodziców, a także sprawdzenia ich rodowodów wstecz. Mogą oni bowiem być posiadaczami genów homozygotycznych lub heterozygotycznych jeśli idzie o zabarwienie. Choć zdarzają się niespodziewane mutacje u szczeniąt – w zasadniczej większości przypadków to właśnie kolor rodziców ma największe znaczenie z punktu widzenia wyglądu ich przyszłych szczeniąt. Na przestrzeni ubiegłych wieków hodowcy eksperymentowali i rozmaicie łączyli zwierzaki, aby uzyskać jak najlepsze wersje kolorystyczne czworonogów. Wielokrotnie starano się uzyskać umaszczenie przez wzgląd na praktykę, ale nie tylko: często kierowano się również walorami estetycznymi – w szczególności u tych zwierzaków, które nie należą do ras pracujących. Obecnie, federacje kynologiczne utworzyły szereg zaleceń, jeśli chodzi o umaszczenia barwne. Poniżej zapoznać się można z listą akceptowalnych przez międzynarodowe organizacje kynologiczne psich umaszczeń. Jak powstaje umaszczenie psów? Jak powstaje umaszczenie psów? Po raz pierwszy dokładnie przyjrzano się genetyce psów jeśli chodzi o ich ubarwienie niespełna 20 lat temu – w 2003 roku, w Stanach Zjednoczonych. To właśnie wtedy odkryto, że na ich sierści znajdują się ponad 2 miliardy nukleotydów, które są odpowiedzialne za tworzenie różnych odmian barwnych wśród psów. Gen, w przypadku sierści, steruje ubarwieniem, jakim charakteryzuje się każdy czworonóg. W zależności od tego, jaki zestaw genów posiadają rodzice – szczenięta będą przyjmowały określone warianty barwne. Wskazać można geny recesywne oraz dominujące – co sprawia, że pozyskanie niektórych wariantów kolorystycznych jest łatwiejsze niż innych. Pewnych kolorów nie da się uzyskać z określonych połączeń. Na przykład, przy założeniu, że w przypadku golden retrieverów to kolor złoty sierści jest dominującym, a biszkoptowy recesywnym – połączenie rodziców w obydwu kolorach z dużą dozą prawdopodobieństwa nie pozwoli na pozyskanie jasnych szczeniąt. Aby cieszyć się maluchami o bardzo jasnym, biszkoptowym odcieniu sierści – należy zestawić ze sobą dwoje rodziców w tym samym kolorze. Tworzenie najkorzystniejszych wariantów jeśli chodzi o umaszczenie psów wciąż jest swego rodzaju zagadką. Naukowcy nie zdołali odkryć wszystkich kwestii z nim związanych, choć wciąż toczą się badania i wiedza na ten temat stale rośnie. Jednocześnie, warto wiedzieć, że nigdy nie można mieć stuprocentowej pewności co do uzyskanego wybarwienia szczeniąt. O ile jak najbardziej wskazanym jest zestawianie ze sobą określonych odcieni w celu uzyskania pożądanych maluchów – to istnieją również sytuacje, na które hodowca nie ma wpływu. Wśród nich wskazać można choćby albinizm, czyli genetyczną wadę, która sprawia, że organizm jest właściwie w całości pozbawiony melaniny – barwnika, który odpowiada za różne kolory skóry oraz sierści. Dopuszczone do wystaw umaszczenia psów Dopuszczone do wystaw umaszczenia psów Odpowiednie kojarzenie par jest bardzo istotnym zadaniem, które spoczywa na hodowcy. Źle zestawieni rodzice, w genach których znajdują się pewne cechy odbiegające od norm mogą doprowadzić do spłodzenia szczeniąt, które – mimo teoretycznej rasowości – nie będą dopuszczone do wystaw. Dlatego też, jeśli piesek ma mieć szansę uczestnictwa zarówno w krajowych, jak i międzynarodowych konkursach – konieczne jest zadbanie o to, by szczenięta były odpowiednio umaszczone. Dlatego też każdy hodowca prowadzi szczegółowy rodowód wszystkich swoich psów. To pozwala na stwierdzenie, czy połączenie określonej suki z psem da dobry zestaw cech – nie tylko psychicznych, ale również fizycznych. Jeśli (na przykład) u potencjalnego ojca mogą znajdować się geny nieprawidłowego wybarwienia (mimo że on sam jest odpowiedniego, dopasowanego do jego rasy umaszczenia) – może on nie być właściwym kandydatem. Szczególnie jeśli suczki dotyczy ten sam problem – ryzyko w takiej sytuacji jest zbyt duże i wielu hodowców po prostu nie decyduje się na skojarzenie takiej pary. Obecnie opisane są określone rodzaje umaszczenia, dopuszczone przez najznamienitsze międzynarodowe federacje – w tym FCI, czyli Fédération Cynologique Internationale. Jest to jednostka nadrzędna dla większości oficjalnych i powszechnie uznawanych organizacji kynologicznych na terenie Europy, Azji, Afryki, Ameryki Środkowej, Ameryki Południowej, Australii oraz Nowej Zelandii. W związku z wyżej wspomnianą nadrzędnością tej organizacji z siedzibą w Belgii – to właśnie ona ustanowiła obecnie obowiązujące standardy, jeśli chodzi o umaszczenie psów. Dzięki temu, we wszystkich krajach świata obowiązują zbliżone normy nie tylko jeśli chodzi o charakter zwierzaka, ale również jego wygląd. To duże ułatwienie – między innymi dla osób chcących brać udział w wystawach o charakterze międzynarodowym. Usystematyzowanie tego rodzaju norm ma również duże znaczenie z punktu widzenia osób, które chcą sprowadzić psa z zagranicy – na przykład do dalszej hodowli. Wśród zaakceptowanych przez stowarzyszenia i, co za tym idzie, również profesjonalne hodowle, umaszczeń psów, wskazać można: wilczaste, śniade, rude, jednolite, podpalane, dzicze, białe, różne w każdym fragmencie ciała. Umaszczenie wilczaste Najczęściej występują u owczarków niemieckich. Jest to umaszczenie charakteryzujące się szaro-srebrnym zabarwieniem z czarnymi zakończeniami sierści. Nazwa koloru, jak łatwo się domyślić, pochodzi właśnie od wilków. To te dzikie zwierzęta zapoczątkowały istnienie psów jako gatunku i niektóre znane nam do dziś rasy (jak wilczak czechosłowacki czy owczarek niemiecki długowłosy) odwołują się pod względem kolorystycznym do tych dzikich ssaków. Należy nadmienić, że nie każdy owczarek niemiecki charakteryzuje się czystym umaszczeniem wilczastym. Psy te występują w rozmaitych odmianach barwnych, a dokładny kolor każdego zwierzęcia jest niejako „wybierany” przez hodowcę poprzez dobieranie do siebie rodziców. Dzięki łączeniu określonych zestawów cech możliwe jest stworzenie rozmaitych odmian kolorystycznych. Jednak, co istotne, nawet teoretycznie idealnie połączeni (pod względem kolorystycznym) rodzice mogą spłodzić maluchy o zupełnie innym wybarwieniu. Między innymi stąd biorą się albinosy pośród ssaków (i nie tylko) różnych gatunków: w wyniku mutacji genów odpowiedzialnych za wytwarzanie barwnika. Osobniki o jasnym zabarwieniu i niebieskich oczach nie są (z reguły) efektem działania hodowców, ale efektem błędu genetycznego. Warto nadmienić, że w przypadku większości żywych organizmów (zarówno ssaków, jak i płazów czy gadów) próby łączenia dwóch osobników o albinotycznym zabarwieniu dawało opłakane w skutkach efekty – między innymi zniekształcone płody. Bardzo często również tego typu mieszanki genetyczne umierały na krótko po porodzie, dlatego łączenie ze sobą albinosów jest po prostu zabronione przez wiele organizacji. Wystawianie psów albinotycznych na krajowych lub międzynarodowych wystawach również nie jest dopuszczalne – zwierzę takie może pełnić jedynie rolę towarzysza człowieka, bowiem jakiekolwiek jego wystawianie czy rozmnażanie jest niedozwolone. Umaszczenie śniade Ten wariant kolorystyczny często występuje wśród psów takich jak owczarki szetlandzkie. Umaszczenie śniade charakteryzuje się kolorem od jasnozłotego aż po ciemny, niemalże podpalany. Warto nadmienić, że wybarwienie psów nie musi być jednolite i wciąż jest dopuszczalne przez FCI. Podobnie jak w przypadku każdego innego wariantu kolorystycznego, dla uzyskania odpowiedniego wybarwienia konieczne jest odpowiednie dopasowanie rodziców. Tylko para o zbliżonej wersji kolorystycznej może zapewnić szczenięta w najbardziej pożądanym przez hodowcę odcieniu. To w tym umaszczeniu może występować na przykład krawat (czyli nieduża ilość białej lub kremowej sierści pod kufą – kształtem do złudzenia przypominająca właśnie męski krawat). To jeden z dość powszechnie występujących odcieni, również wśród psów będących mieszanką różnych ras. Umaszczenie rude Jest kolorystycznie dość zbliżone do poprzedniego, jednak zdecydowanie mocniej wpada w rude tonacje. Jednym z przedstawicieli psiego rodu reprezentujących tę wersję umaszczenia jest japoński shiba inu. W części grzbietowej większość poprawnie wybarwionych osobników posiada właśnie rudawą sierść. To jeden z popularniejszych kolorów wśród psów. Również zwierzęta wielorasowe występują w tej wersji kolorystycznej. Umaszczenie jednolite Może występować w różnych kolorach – zarówno jasnych jak i ciemnych. Chodzi w dużej mierze o to, że czworonogi o takim właśnie zabarwieniu charakteryzują się tytułową jednolitością. Są w całości czarne, białe lub rude – brak jest wielokolorowych elementów, jakie charakteryzują inne rodzaje umaszczenia. Czworonogi o jednolitym umaszczeniu to między innymi charty włoskie. Zwierzęta o tym rodzaju zabarwienia są stosunkowo trudne do uzyskania. Jakakolwiek dewiacja od w pełni jednolitego zabarwienia może oznaczać, że osobnik nie nadaje się do dalszego rozmnażania, bowiem zmiany mogą postępować w kolejnych pokoleniach. Dlatego też tak duże znaczenie ma dokładna selekcja zwierząt, mająca na celu stworzenie idealnie wybarwionych szczeniąt. Umaszczenie podpalane Ten rodzaj umaszczenia charakteryzuje się określonym układem barw na całym ciele zwierzęcia. To rudawy (żółty) odcień na łapach, pysku, brwiach, pod ogonem oraz na brzuchu. Możliwe występowanie krańcowych elementów białych – na przykład wokół oczu lub uszu. Umaszczenie dzicze Według wielu źródeł jest tożsame z umaszczeniem wilczastym, jednak charakteryzuje się nieco innym zabarwieniem. Osobniki w kolorze wilczastym mogą bowiem być również szarawe, podczas gdy wybarwienie dzicze wpada raczej w rozmaite odcienie brązu. W tym kolorze występują między innymi jamniki. Taka wersja kolorystyczna wyżej wspomnianej rasy psów nie jest przypadkowa. Jamniki to norowce, które w przeszłości służyły myśliwym do wypłaszania zwierząt (na przykład lisów) z ich podziemnych mieszkań. Takie zabarwienie ułatwiało im podejście do nory niezauważonymi – i tym samym sprawiało, że szansa na skuteczną ucieczkę dzikiego zwierzęcia znacząco malała. Bez wątpienia spore znaczenie miał również fakt, że na psie o takim zabarwieniu po prostu mniej było widać zabrudzenia wynikające z czołgania się po ziemistych tunelach. Umaszczenie białe To, jak sama nazwa wskazuje, wyłącznie białe psy. Jak wspomniano wyżej, w takiej właśnie wersji kolorystycznej występują między innymi owczarki podhalańskie. Hodowcy przez wieki dążyli do uzyskania odcienia kolorystycznego, które pozwoli odróżnić psy pasterskie od wilków napadających na stada. Warto jednocześnie nadmienić, że umaszczenie białe nie równa się albinotycznemu. Psy o takim wariancie kolorystycznym nie są pozbawione barwnika w ciele, jak ma to miejsce w przypadku albinosów – po prostu są białe. W przeciwieństwie do osobników, u których wystąpiła mutacja genetyczna – ich oczy z reguły są brązowe lub czarne (ewentualnie niebieskie), a nos – czarny. Albinizm oznacza całkowity brak barwnika w ciele – różowy nos i poduszki łap, a także bardzo jasne oczy. Łączenie psów o białym umaszczeniu nie jest zakazane – bowiem nie są to jednostki albinotyczne. Choć część źródeł wskazuje, że bardzo jasne psy mogą być obciążone genetycznie, przekonanie to ma raczej związek z faktem, że białe odmiany czworonogów żyją krócej. Tymczasem fakt ten wiąże się głównie z tym, że większość białych psów należy do ras dużych, które z natury wykazują się niższym średnim wiekiem. Dzieje się tak między innymi ze względu na dużo większe obciążenie organizmu związane z masą, ale również (choć nie zawsze) faktem, że większość ras o masie powyżej 20 kg ma przeznaczenie użytkowe. Umaszczenie różne w każdym fragmencie ciała Umaszczenie różne w każdym fragmencie ciała Taka – dość enigmatyczna – nazwa umaszczenia oznacza, że w przypadku każdej rasy zdarzać się mogą swego rodzaju dewiacje. Przez wzgląd na to, że wygląd każdej odmiany jest mocno zindywidualizowany, może okazać się, że w niektórych przypadkach to, co teoretycznie jest niedozwolone – staje się dopuszczalne. Właśnie przez wzgląd na indywidualne różnice wynikające z zabarwień rozmaitych ras FCI zdecydowało się wprowadzić rozróżnienie jeśli idzie o dopuszczalne umaszczenie różnych ras psów. O ile da się bowiem stworzyć ogólne normy, to zdarzają się sytuacje, że w przypadku jednej rasy dane umaszczenie jest niedozwolone, a jeśli chodzi o inną – w pełni dopuszczalne. Rasa border collie – krótka charakterystyka Rasa border collie Podobnie jak w przypadku innych ras, także border collie posiada dopuszczone do wystaw odmiany barwne, podczas gdy inne są niewskazane. Same psy rasy border collie należą do psów pasterskich i zaganiających, podlegają przy tym próbom pracy. Obecnie znana nam rasa psów pasterskich średniej wielkości powstała poprzez krzyżowanie collie roboczych, które żyły na pograniczu Anglii i Szkocji w poprzednich wiekach. Na samym początku XIX wieku nadano im nazwę owczarka pracującego (working sheepdog), a dopiero w 1915 roku zmieniono ją na border collie. Zwierzaki te były ukochanymi pupilami samej królowej Wiktorii. Jeśli chodzi o budowę, średniej wielkości psy tej rasy osiągają maksymalnie 55 cm w kłębie, a suczki – często o około 3 cm mniej. Masa zwierzęcia nie powinna przekraczać 20 kg. Jeśli chodzi o reprezentowane przez border collie umaszczenie, wskazać można na ponad sto odmian, jednak nie wszystkie są dopuszczone przez FCI. Zasadniczo przyjmuje się, że organizacja kynologiczna przyjmuje na konkursach osobniki wszystkich ubarwień poza tymi, w przypadku których dominuje biel. Cechą charakterystyczną wszystkich border collie jest ich inteligencja. Border collie to pies pasterski, który zdaniem wielu (a także według badań), odznacza się najwyższą pośród innych ras inteligencją. Z uwagi na to, psy te wymagają dużej ilości zajęć, a także intensywnego szkolenia, które będzie dla nich wymagające. W innej sytuacji, w związku z odczuwaną nudą, border collie mogą stawać się po prostu niszczycielskie. Dobrze jest również pamiętać decydując się na psa tej rasy, że długie spacery to nie wszystko – głównym faktorem powodującym zmęczenie u bardzo inteligentnych czworonogów jest ich zmęczenie intelektualne. Do tego celu służą rozmaite zabawy węchowe czy szkolenia dla border collie, dzięki którym zwierzę poczuje się w odpowiednim stopniu „wybawione”. Odmiany barwne border collie Odmiany barwne border collie Jak wspomniano wyżej, wskazać można naprawdę wiele odmian barwnych wśród psów tej rasy. Są to między innymi: czarno-biały (występujący najczęściej), czarno-biały z podpaleniami, blue merle, niebieski marmurkowy podpalany, czekoladowy (biało-brązowy), czekoladowo-biały podpalany, czekoladowy marmurkowy, czekoladowy marmurkowy (podpalany), czerwony trójkolorowy, niebiesko-biały (rozjaśniony czarno-biały), niebiesko-biały (podpalany), rudo-biały, jasnoszary marmurkowy, jasnoszary marmurkowy podpalany, liliowo-biały (rozjaśniony czekoladowy z bielą), liliowo-biały podpalany, liliowy marmurkowy, liliowy marmurkowy podpalany, sobolowo-biały, brindle, marmurkowe, mottled, maltese merle, maltese merle trójkolorowy. Powyższe wyliczenie obejmuje najpopularniejsze umaszczenia pośród psów rasy border collie. Niżej można zapoznać się z krótkimi opisami większości z nich. Czym charakteryzuje się umaszczenie czarno-białe psów border collie? Czym charakteryzuje się umaszczenie czarno-białe psów border collie? Jest to zdecydowanie najpopularniejsza pośród psów rasy border collie maść. Jest to po prostu pies z czarnym grzbietem i białym brzuchem oraz łapami. Istotnym jest jednak, by zwierzę w przeważającej części było czarne: w innym przypadku zostanie zdyskwalifikowane. Jak wspomniano wyżej – międzynarodowa federacja kynologiczna dopuszcza wyłącznie ubarwienia, w których biel nie jest przeważającym kolorem. W związku z tym hodowcy dokładają wszelkich starań, aby dobierać rodziców o optymalnym balansie czerni i bieli. Umaszczenie czarno-białe z podpaleniami u bordera Tak zwany tricolour – to border collie, u którego występują elementy podpalane. Wyglądem przypomina najbardziej podstawową odmianę czarno-białą, jednak na jego sierści występują również elementy podpalane (czyli brązowo-rude). Zazwyczaj umiejscowione są w okolicach brwi, oczu i uszu, jednak mogą obejmować również boki kufy czy fragmenty łap. Większość osób może kojarzyć trikolora z bardzo popularnego swego czasu filmu na temat przyjaźni między dzieckiem a psem: „Lassie, wróć”. Właśnie tytułowa suczka rasy border collie, która występowała w tym filmie, była umaszczenia czarno-białego z podpaleniami. Kolor niebieski marmurkowy u border collie Kolor blue merle u border collie Z angielskiego blue merle to jedna z piękniejszych odmian barwnych. To jedno z nielicznych wybarwień psa rasy border collie, w którym dopuszczalne są niebieskie oczy. Umaszczenie to charakteryzuje się pięknym, szaro-niebieskim kolorem połączonym z czernią, bielą lub brązem. Barwy łączą się w sposób dość nieregularny, stąd właśnie człon nazwy „marmurkowy”. Każdy border collie wybarwiony w ten sposób może również cechować się różnym kolorem oczu i – podobnie jak w przypadku ich niebieskiego odcienia – jest to cecha dopuszczana przez FCI. Niebieski marmurkowy podpalany border Blue merle tricolour border collie charakteryzuje się niezwykle fantazyjnym wybarwieniem, łączącym w sobie srebrzystą szarość, biel i złoto-brązowe fragmenty podpalane. Zwierzęta wyglądają zatem bardzo podobnie jak border collie o umaszczeniu blue merle, ale dodatkowo – posiadają również elementy podpalania, najczęściej w okolicach pyska (kufy), brwi, uszu i łap. Dodatkowo, mogą podpadać także pod umaszczenie tzw. mottled – czyli cętkowane. Psy o takim wybarwieniu również są dopuszczane do wystaw i, podobnie jak w przypadku powyższego umaszczenia, to jeden z nielicznych przypadków, kiedy border collie może mieć oczy o jasnym, błękitnym kolorze lub charakteryzować się heterochromią (różnym zabarwieniem obydwu tęczówek). Czekoladowy (brązowo-biały) border collie Czekoladowy (brązowo-biały) border collie Odmiana kolorystyczna border collie zbliżona do najpopularniejszej, czarno-białej, z tym że czerń jest zastąpiona przez barwę brązową. Psy border collie o czekoladowym zabarwieniu cechują się zazwyczaj dość proporcjonalnym umaszczeniem, w którym część pyska (kufa i linia między oczami) są białe, podczas gdy same oczy otoczone są brązową sierścią. Również brzuch collie border charakteryzuje się jasnym ubarwieniem. W tym przypadku, aby szczenięta i dorosłe osobniki zostały dopuszczone do wystawy – muszą charakteryzować się ciemnymi oczyma. Border collie chocolate and white z niebieskimi lub różnokolorowymi tęczówkami oczu są dyskwalifikowane ze względu na prawdopodobne wady genetyczne powiązane z umaszczeniem. W obecnej hodowli collie border dąży się do unikania niepożądanych cech, dlatego sędziowie zwracają baczną uwagę na to, by psy posiadały adekwatne do ich rasy umaszczenie. Czekoladowy trójkolorowy border Czekoladowy trójkolorowy border To umaszczenie border collie jest zbliżone wyglądem do powyższego – tyle że charakteryzuje się dodatkowymi elementami podpalanymi. Pies rasy collie border jest ciemnobrązowy w części grzbietowej i biały od strony brzucha, a niektóre elementy jego pyska lub łap są złoto-brązowe (głównie boki kufy, przednie części łap, brwi oraz okolice oczu). Podobnie jak w przypadku odmiany czekoladowej, również tricolory powinny mieć ciemne oczy. W innym przypadku – mogą zostać zdyskwalifikowane z konkursu. Z tego względu, hodowcy starannie dobierają odmiany barwne, by tworzyć jak najbliższe wzorcowi umaszczenia. Border czekoladowy marmurkowy Border chocolate merle Odmiana kolorystyczna border collie chocolate merle posiada szerokie grono fanów na całym świecie. Nie ma w tym nic dziwnego: unikalne, biało-brązowe wzory, jakie można dostrzec na grzbietach psów tej rasy są w pełni unikalne. W zasadzie można powiedzieć, że nie istnieją dwa marmurkowe czekoladowe psy, które są zabarwione w ten sam sposób. Jednocześnie, odmiana merle jest jedyną, u której dopuszczalne są niebieskie oczy bądź sytuacja, w której każde oko jest innego koloru (tak zwana heterochromia). W przypadku każdej innej odmiany barwnej, kolor oczu inny niż czarny lub brązowy oznaczałby dyskwalifikację. W większości przypadków, border collie o kolorze chocolate merle posiada również brązowy (lub nakrapiany) nos. Border collie czekoladowy marmurkowy (podpalany) To odmiana barwna zbliżona wyglądem do powyższej. To oznacza, że pies rasy border collie również jest umaszczony nierównomiernie i pokryty biało-brązowymi plamkami. Dodatkowo, w niektórych miejscach (między innymi na łapach, brwiach, bokach kufy lub wokół oczu), zwierzę może posiadać złoto-brązowe łatki – czyli tak zwane podpalanie. Chocolate tricolour merle, podobnie jak poprzednia odmiana rasy border collie, może charakteryzować się jasnymi lub heterochromatycznymi oczyma. Czerwony trójkolorowy Red tricolour to odmiana trójbarwna, w której u psa border collie występują również brązowo-czerwone plamy. Pies o takim umaszczeniu powinien posiadać ciemne oczy, a ułożenie plam na jego ciele jest nieregularne. W przypadku border collie red tricolour oczy w niebieskim kolorze oznaczają dyskwalifikację z konkursu. Niebiesko-biały border Odmiana blue and white to nic innego jak rozjaśniony border collie czarno-biały. Pies w części, w której klasycznie umaszczony collie ma czarną sierść – będzie posiadał lekko lśniącą, szaro-grafitową. To umaszczenie border collie powstało jako efekt rozjaśniania sierści poprzez staranne dobieranie rodziców z uwzględnieniem ich rodowodów. Choć wielu osobom odmiana ta kolorystycznie kojarzy się z merle – również niebiesko-białe border collie powinny mieć ciemne (czarne lub brązowe) tęczówki. Inna sytuacja prowadzi nieuchronnie do dyskwalifikacji zwierzęcia z konkursu. Niebiesko-biały podpalany Blue and white tricolour to odmiana barwna identyczna jak powyższa – z tym że w newralgicznych punktach psiego ciała (jak przednia część łap, okolice oczu, boki kufy czy brwi) mogą charakteryzować się barwą podpalaną (czyli złoto-brązową). Podobnie jak w poprzednim przypadku, niedopuszczalne są oczy jasne lub różnokolorowe. Rudo-biały Border collie o umaszczeniu zwanym ee-red (australian, golden, yellow) and white jest odmianą, która – jak sama nazwa wskazuje – została stworzona w Australii. To umaszczenie border collie jest dość jasne, rudawo-białe. Mówiąc najprościej, tam, gdzie u „tradycyjnego”, black and white border collie znajduje się czarna sierść – u ee-reda jest jasna, rudawa. Jasnoszary marmurkowy border collie Umaszczenie o angielskiej nazwie slate merle jest jednym z najbardziej fantazyjnych na świecie. Pies jest pokryty nierównomiernymi, marmurkowymi plamkami, a jego grzbiet ściśle pokrywa jasnoszara sierść. W przypadku umaszczenia jasnoszarego marmurkowego, jak ma to miejsce przy każdej odmianie merle, sędziowie krajowych oraz międzynarodowych konkursów dopuszczają również zwierzęta o jasnych, niebieskich lub nawet różnobarwnych oczach. Pozyskanie tej odmiany kolorystycznej poprzedzało wiele lat prób, jednak każdy posiadacz czworonoga o umaszczenia slate merle z pewnością przyzna, że było warto: psy wyglądają niezwykle, a inteligencja aż bije z ich oczu. Jasnoszary marmurkowy podpalany To umaszczenie jest zbliżone wyglądem do poprzedniego. Jednak podobnie jak w przypadku każdej odmiany podpalanej – w newralgicznych fragmentach psiego ciała znajduje się sierść o stosunkowo jasnym, złotobrązowym zabarwieniu. Z reguły zlokalizowana jest wokół oczu, w przedniej części łap lub po boku pyska (kufy) czworonoga. Umaszczenie liliowo-białe Lilac and white border collie jest odmianą powstałą w wyniku rozjaśnienia umaszczenia czekoladowego z białym. W efekcie powstała wersja barwna sierści psa, która rzeczywiście przywodzi na myśl lekko liliowy odcień brązu połączony z bielą. Pomimo stosunkowo jasnego umaszczenia, również w przypadku lilac and white – warunkiem koniecznym, by pies mógł uczestniczyć w wystawie, są ciemne oczy. Wyjątek dotyczy wyłącznie wersji marmurkowej. Liliowo-biały podpalany To wariacja do koloru liliowo-białego. Każdy przedstawiciel wersji kolorystycznej lilac and white tricolour charakteryzuje się stosunkowo jasnym wybarwieniem połączonym z podpalanymi (złoto-brązowymi) fragmentami sierści. Zazwyczaj są one zlokalizowane w okolicach uszu, oczu lub pyska zwierzęcia. W przypadku niektórych osobników występuje również zabarwienie łap. Jak każdy pies o typie podpalanym, również ten w wersji liliowo-białej charakteryzuje się nierównomiernym zabarwieniem. Border collie liliowy marmurkowy Umaszczenie lilac merle jest jedną z najjaśniejszych dopuszczonych wersji w przypadku psów rasy border collie. To umaszczenie border collie charakteryzują się stosunkowo jasną, szarą sierścią, nakrapianą na brązowo lub szaro. To jeden z nielicznych przypadków, w których możliwe jest uzyskanie tak jasnej wersji kolorystycznej border collie bez dyskwalifikacji. Jak każdy border collie merle, również lilac tricolour merle może charakteryzować się jaśniejszymi od wzorca oczyma lub heterochromią. Liliowy marmurkowy z podpaleniami Ta odmiana barwna jest kolejną wariacją na temat odcienia liliowego. Tym razem jednak hodowcy border collie zdecydowali się na stworzenie unikalnego połączeniu jasnoszarego grzbietu pokrytego plamkami z podpalanymi elementami. Te ostatnie z reguły są zlokalizowane w okolicach pyska i łap zwierzęcia. Sablowo-biały border collie W tym przypadku hodowcy stworzyli wersję o identycznym układzie jak black and white, z tym że klasyczną czerń zastępuje stosunkowo ciemny, ciepły brąz. Border collie sable brown to odmiana, która nie jest zbyt popularna w naszym kraju, jednak cieszy się niesłabnącą popularnością na świecie, a przy tym – jest w pełni akceptowana przez FCI jako jedna z odmian barwnych psa rasy border collie. Kolory Border Collie Kolory rasy Border Collie Pozostałe wskazane wyżej „odmiany” umaszczenia to nic innego jak dopuszczalne przez federację kynologiczną odmiany zabarwienia psa. Border collie mogą być pokryte swego rodzaju paskami w innym odcieniu lub cętkami. Do wariacji kolorystycznych pośród odmian barwnych należy również merle – czyli marmurkowatość. To umaszczenie border collie charakteryzuje się ona nierównym zabarwieniem, które wielu osobom kojarzy się właśnie z marmurem – stąd też nazwa dla tej wersji kolorystycznej. Za stworzeniem poszczególnych odmian barwnych stoją lata pracy, dlatego też FCI bardzo silnie chroni utworzone już umaszczenia. Robi to, między innymi nie dopuszczając do dalszego rozmnażania psów o zbyt jasnej sierści lub charakteryzujących się różnymi „wadami” w barwie. Do takich można zaliczyć między innymi nieprawidłowy kolor oczu (jasny w przypadku psów o innym typie niż merle). Szczenięta, które urodzą się w umaszczeniu niezgodnym z wzorcem mogą zostać sprzedane jako psy do towarzystwa, jednak żadna uznawana na arenie międzynarodowej organizacja kynologiczna nie dopuści do ich rozmnażania. Warto również wiedzieć, że rozmnażanie zwierząt, które nie posiadają rodowodów jest w Polsce całkowicie zabronione. Za próbę sprzedaży takich czworonogów ich właściciel i „hodowca” może zapłacić słoną karę. FAQ Czym charakteryzuje się umaszczenie czarno-białe z podpaleniami u psów border collie? Border collie tricolour, u którego występują elementy podpalane. Wyglądem przypomina odmianę czarno-białą, jednak na jego sierści występują również elementy podpalane (czyli brązowo-rude). Zazwyczaj umiejscowione są w okolicach... Jak wygląda umaszczenie niebieskie marmurkowe u psów border collie? Z angielskiego blue merle to jedna z piękniejszych odmian barwnych. To jedno z nielicznych wybarwień psa tej rasy, w którym dopuszczalne są niebieskie oczy. Umaszczenie to charakteryzuje się... Czym charakteryzuje się niebieski marmurkowy podpalany border collie? Blue merle tricolour charakteryzuje się niezwykle fantazyjnym wybarwieniem, łączącym w sobie srebrzystą szarość, biel i złoto-brązowe fragmenty podpalane. Zwierzęta wyglądają zatem bardzo podobnie jak border collie o umaszczeniu blue merle, ale dodatkowo... Aktualizacja 8 czerwca, 2022

czarno biały pies rasa